"Μικρές ιστορίες για αγρίους": μια παράσταση που μας ενθουσίασε

     Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019, με μια εικοσαμελή ομάδα μαθητριών/μαθητών, καθηγητριών και γονιών από τα τμήματα Β2 και Γ3 του 3ου Γυμνασίου Αιγάλεω, παρακολουθήσαμε την παράσταση "Μικρές ιστορίες για αγρίους" στην εφηβική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

      Η παράσταση, που αποτέλεσε για όλους και όλες μια ευχάριστη και γεμάτη νόημα εμπειρία, αξιοποιήθηκε στα μαθήματα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας, είτε ως αφορμή για συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων είτε ως θέμα γραπτής εργασίας, όπως συνέβη στο μάθημα της Γλώσσας (τμήμα Β2). Ακολουθεί απόσπασμα της εργασίας που δόθηκε και μικρά δείγματα απαντήσεων.

Β΄ Γυμνασίου/ Νεοελληνική Γλώσσα

2η ενότητα, “Ζούμε με την οικογένεια”

Εισαγωγή: Ο έφηβος στην οικογένεια, στο σχολείο, στην κοινωνία

Σχετικά με τη θεατρική παράσταση “Μικρές Ιστορίες για Αγρίους”

Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου, στην εφηβική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, παρακολουθήσαμε την παράσταση “Μικρές Ιστορίες για Αγρίους”, η οποία έχει μεγάλη σχέση με το θέμα που αρχίσαμε να συζητάμε στη Νεοελληνική Γλώσσα -την εφηβεία και τη σχέση των εφήβων με τον κόσμο γύρω τους. Θυμηθείτε, λοιπόν, την παράσταση και:

α) Παρουσιάστε το περιεχόμενό της με όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε, καταγράφοντας όσα θυμάστε από τα επιμέρους “επεισόδια” της εφηβικής ζωής.

β) Εξηγήστε ποια συναισθήματα σας προκάλεσε η παρακολούθηση της παράστασης (κατά τη διάρκεια και μετά), τι έκανε σε εσάς μεγαλύτερη εντύπωση, ποιο είναι το “δυνατό” στοιχείο της παράστασης.

γ) Πιστεύετε ότι η παράσταση απευθύνεται μόνο σε εφήβους; Εξηγήστε την επιλογή σας.

δ) Σχολιάστε ό,τι άλλο θέλετε για την παράσταση.

[Αν θέλετε, μπορείτε να αποτυπώσετε τις σκέψεις, τα συναισθήματα και ό,τι θυμάστε από την παράσταση σε μια ζωγραφιά ή ένα κολάζ.]

H Περσεφόνη, η Ασημίνα, η Αναστασία, η Νίκη, η Ρεβέκκα και η Ευαγγελία, μεταξύ άλλων, έγραψαν:

Η παράσταση που παρακολουθήσαμε στην Εφηβική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου μάς παρουσίαζε μια σειρά από μικρές ιστορίες εφήβων, τους προβληματισμούς τους και τις σχέσεις τους με τον κόσμο γύρω τους. Η παράσταση αυτή με ενθουσίασε, γιατί έδινε την καθημερινότητα και τα προβλήματα των εφήβων με χιουμοριστικό τρόπο. Γέλασα και πολλές φορές ένιωσα ότι ήμουν εγώ ένα κομμάτι των ιστοριών αυτών και ταυτίστηκα με τους πρωταγωνιστές τους. Εμείς, τα παιδιά, πιστεύουμε ότι έχουμε πάντα δίκιο, αλλά η παράσταση με βοήθησε να δω τα πράγματα και από την οπτική των γονιών και να καταλάβω κάποιες αντιδράσεις τους. Νομίζω ότι το δυνατό στοιχείο της παράστασης ήταν το χιούμορ και ότι οι ιστορίες αυτές ήταν απλές, καθημερινές, σύγχρονες και μπορούσαν να αγγίξουν τον κάθε έφηβο της εποχής μας. Θα πρότεινα σε όποιον μπορεί να παρακολουθήσει αυτό το θεατρικό.

Γέλασα, προβληματίστηκα, ταυτίστηκα με κάποιους από τους ήρωες. Όλα αυτά τα “επεισόδια” ήταν βγαλμένα από την καθημερινή ζωή και όλοι εμείς, οι έφηβοι, βρήκαμε κάτι που το έχουμε ζήσει και εμείς οι ίδιοι. Πιστεύω ότι η παράσταση απευθύνεται και σε ενηλίκους που είναι γονείς και θα μπορούσαν, παρακολουθώντας το έργο, να καταλάβουν περισσότερο τα παιδιά τους και να προβληματιστούν για το πώς συμπεριφέρονται σε αυτά.

Η παράσταση μού προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα, όπως αγωνία για το τι θα συμβεί παρακάτω, χαρά, ευχαρίστηση. Το σημαντικότερα για εμένα ήταν ότι μπορούσες να ταυτιστείς και έτσι να μην θέλεις να τελειώσει η παράσταση! Οι γονείς, από την άλλη, μπορούσαν να καταλάβουν καλύτερα το παιδί τους ή να συγκρίνουν τη δική τους εφηβεία με τη σημερινή.

Στα διάφορα επεισόδια της παράστασης είδαμε τις συγκρούσεις ανάμεσα σε γονείς και εφήβους, διαφωνίες, πολλές φορές για ανούσιους λόγους ή επειδή δεν μπορούμε να βάλουμε ένα αυτονόητο όριο στον εαυτό μας. Ένα άλλο πρόβλημα της νέας γενιάς, που μεταδίδεται και στους μεγαλύτερους με την εξέλιξη της τεχνολογίας, είναι ο εθισμός μας με τα κινητά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα οποία μας παρασύρουν και μας κάνουν να ξεχνάμε πολλά πράγματα τα οποία είχαμε προγραμματίσει να κάνουμε και αυτό λόγω του ότι χάνουμε την αίσθηση του χρόνου. Η παράσταση σε κάνει να ξεχειλίζεις από συναισθήματα και προκαλεί περιέργεια και έκπληξη για το πώς κατάφεραν να μας κάνουν όλους να ταυτιστούμε τόσο πολύ με αυτό που βλέπαμε.

Εμένα η παράσταση με συγκίνησε, διότι με έκανε να καταλάβω πώς σκέφτομαι και πώς φέρομαι στους άλλους γύρω μου. Είμαι πολύ περήφανη που επέλεξα να δω αυτήν την παράσταση και δεν έκατσα σπίτι να βαριέμαι με το κινητό μου.

Με συγκίνησε αρκετά, διότι μπορούσα να δω τον εαυτό μου στα περισσότερα σκετσάκια και στενοχωρήθηκα, επειδή κατάλαβα πόσο άσχημα μπορεί να φέρομαι στους γονείς και στους γύρω μου. Σίγουρα η παράσταση δεν αναφέρεται μόνο σε εφήβους. Μπορεί να βοηθήσει του γονείς να καταλάβουν πώς σκεφτόμαστε, ώστε να κάνουμε τη σχέση μας καλύτερη.