Το 3ο Γυμνάσιο Αιγάλεω στο θέατρο
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2022/ Εθνικό Θέατρο, “Το αγόρι στο θεωρείο”
Το υλικό μας
Α. Πριν από την παράσταση
Μια μικρή εισαγωγή: Πρόκειται για τη θεατρική διασκευή του βραβευμένου μυθιστορήματος της Αγγελικής Δαρλάση. Αφηγείται μια ιστορία για την απώλεια, την προσφυγιά, την ανθρωπιά και τη δύναμη της φαντασίας, εμπνευσμένη από το πραγματικό συμβάν της εγκατάστασης μικρασιατών προσφύγων στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών το 1922. Mια ιστορία για τη δύναμη της ψυχής, την αντιμετώπιση μικρών και μεγάλων καταστροφών, τους εφιάλτες της ζωής, την ενηλικίωση, τα όνειρα, την «πραγματικότητα» της φαντασίας. Το ανέβασμα αυτής της παράστασης από το Εθνικό Θέατρο αποτελεί και ένα φόρο τιμής στην επέτειο των 100 χρόνων της Μικρασιατικής Καταστροφής.
Μια χαρακτηριστική φωτογραφία:
[ Ένα από τα πρώτα κτίρια που φιλοξένησαν πρόσφυγες ήταν το Δημοτικό Θέατρο της Αθήνας, που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το Δημαρχείο της πόλης. 150 οικογένειες προσφύγων φιλοξενήθηκαν στα θεωρεία, την πλατεία και τους υπόλοιπους κοινόχρηστους χώρους του θεάτρου για σχεδόν δύο χρόνια. Στη φωτογραφία διακρίνεται τμήμα των θεωρείων του θεάτρου. Κάθε θεωρείο αποτελούσε το σπίτι μιας οικογένειας προσφύγων. Τα κρεμασμένα αντικείμενα και οι αυτοσχέδιες κουρτίνες αποτυπώνουν τις ανάγκες σε χώρο και ιδιωτικότητα σε αυτό το ιδιόμορφο προσφυγικό «σπίτι».]
Β . Περιμένοντας να παρακολουθήσουμε την παράσταση...
Γ. Μετά την παράσταση...
Σκέψεις και συναισθήματα μετά την παρακολούθηση της παράστασης.
1. Παρουσιάστε μια συγκινητική, κατά τη γνώμη σας, σκηνή (ή φράση) από την παράσταση.
2. Παρουσιάστε μια αστεία για εσάς σκηνή (ή φράση) από την παράσταση.
3. Ποιος χαρακτήρας του έργου ήταν για εσάς ο πιο ενδιαφέρων; Γιατί;
4. Ποια ήταν τα συναισθήματά σας κατά τη διάρκεια της παράστασης;
5. Καταγράψτε με μία έως τρεις λέξεις αυτό που σας έμεινε τελικά από την παράσταση.
6. Χαρακτηρίστε με μία έως τρεις λέξεις την παράσταση.
7. Σημειώστε ό,τι άλλο θέλετε/θεωρήσατε σημαντικό σχετικά με την παράσταση.
Δ. Τα συμπεράσματά μας.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Β΄ και της Γ΄ Γυμνασίου οι οποίοι/οι οποίες παρακολούθησαν την παράσταση μοιράστηκαν τις σκέψεις τους, σύμφωνα με τις παραπάνω ερωτήσεις. Η Ελεάννα, η Χριστίνα, η Όλγα, ο Ανδρέας, ο Θανάσης, η Άλκηστη, η Μαρία, ο Νίκος, ο Μάριος, η Ευανθία, η Στέλλα, η Ελένη, η Εβελίνα και η Κυριακή...
...Κατέγραψαν με λίγα λόγια την υπόθεση...
“Ένα αγόρι, ο Δρόσος, έχασε τους γονείς και την αδερφή του στην καταστροφή της Σμύρνης, ήρθε πρόσφυγας στην Ελλάδα, τον βρήκε μια γυναίκα, η Δόμνα, και μαζί έμειναν στο θεωρείο ενός παλιού θεάτρου στην Αθήνα. Για πολύ καιρό ο Δρόσος δεν μπορούσε να αποδεχτεί ότι η αδερφή του είχε πεθάνει. Το συνειδητοποίησε μέσα από μια παράσταση που έκανε μαζί με τους φίλους που είχε γνωρίσει στο θέατρο.”
...και τα συναισθήματά τους...
“Η παράσταση μου έφερε πολλά συναισθήματα. Ενώ την παρακολουθούσαμε, υπήρξαν στιγμές που γελάγαμε και στιγμές οι οποίες ήταν αρκετά συγκινητικές.”
“Ανάμεικτα συναισθήματα, δηλαδή η παράσταση σου προκαλούσε μία γέλιο, μία χαρά, αλλά και συγκίνηση-λύπη.”
“Τα συναισθήματά μου κατά τη διάρκεια της παράστασης ήταν κυρίως συγκίνηση και αγωνία για την εξέλιξη του έργου. Επίσης με έκανε να νιώσω χαρά και το γεγονός ότι σε μια τόσο συγκινητική παράσταση αρκετές σκηνές με έκαναν να γελάσω.”
“Τα συναισθήματά μου, σε κάθε σκηνή του θεάτρου που άλλαζε, άλλαζαν και αυτά. Αυτά που επικρατούσαν ήταν η συγκίνηση και η χαρά.”
“Λύπη, γέλιο, συγκίνηση.”
“Ενσυναίσθηση, χαρά, λύπη.”
...Ξεχώρισαν κάποιους χαρακτήρες του έργου...
“Η Λένια ήταν ένας πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας, τον οποίο βλέπουμε να αναπτύσσεται και να ξεπερνά τους φόβους της, την βλέπουμε μάλιστα σε κάποιο σημείο να μιλάει ύστερα από καιρό, αφού της είχε μείνει τραύμα από την καταστροφή.”
“Ο ψαράς. Φαινόταν ο πιο σοφός και ο πιο μυστήριος.”
“Ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας για εμένα ήταν ο Σάββας, γιατί μου άρεσε η ιστορία του, το πώς έφτασε μέχρι εκεί και επίσης μου άρεσε το γεγονός ότι θεωρούσε τον Δρόσο “αδελφό” του κι ας τον ήξερε ελάχιστα.”
“Άλλος ένας χαρακτήρας που μου άρεσε ήταν ο Δημήτρης, καθώς ήταν πολύ αστείος και σε έκανε να γελάσεις στο πι και φι.”
“Για μένα ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας του έργου ήταν η Αρετή, καθώς, ενώ την βλέπουμε να παίζει κανονικά, στην πορεία καταλαβαίνουμε πως έχει φύγει από τη ζωή και πως ο Δρόσος την έχει δημιουργήσει με τη φαντασία του, για να έχει ένα στήριγμα και επειδή την αγαπούσε πολύ.”
“Ο πιο ενδιαφέρων χαρακτήρας για εμένα ήταν ο Δρόσος όταν έγινε ενήλικας, διότι ήταν και ο αφηγητής.”
...Συμφώνησαν ότι η γενική εντύπωση από την παράσταση ήταν εξαιρετικά θετική...
“Φανταστική παράσταση. Οι ηθοποιοί είχαν μπει όντως στο “πετσί” του ρόλου, Η μουσική ήταν τέλεια.”
“Συγκινητική, αστεία, περιπετειώδης.”
“Οι ηθοποιοί που έπαιξαν στην παράσταση κατάφεραν να μας δείξουν τον χαρακτήρα κάθε ρόλου με μεγάλη επιτυχία.”
“Αισιόδοξη.”
“Συγκινητική, αστεία, περνούσε το μήνυμά της με αμεσότητα.”
“Ήταν όλα τέλεια και με εντυπωσίασαν.”
...Σημαντικό όμως είναι ότι η παράσταση αποτέλεσε αφορμή για σκέψη, προβληματισμό και συμπεράσματα πάντα επίκαιρα...
“Μέσα από την παράσταση μπορούμε να καταλάβουμε πόσο δύσκολο ήταν για τους Μικρασιάτες να ξεπεράσουν αυτήν την καταστροφή και, παρόλα όσα πέρασαν, κατάφεραν ενωμένοι να ζήσουν μια κανονική ζωή με την αγάπη και τους φίλους.”
“Η παράσταση παρουσιάζει την (τότε;) πραγματικότητα -ρατσισμός απέναντι στους πρόσφυγες, δύσκολη καθημερινότητα…”
“Καταλάβαμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και δεν πρέπει να τα παρατάμε στις δύσκολες στιγμές.”
“Μερικές φορές μπορεί να φανταζόμαστε κάτι που δεν υπάρχει, επειδή το έχουμε ανάγκη.”
“Οι φίλοι είναι πάντα δίπλα σου.”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου